Մատվեյ Գանապոլսկի կա, լիբերալ է, այսինքն՝ ռուսատյաց և արևմտական:
Ծնվել է Լվովում, մեծացել և աշխատել է Մոսկվայում:
Սա հայտնի է «Эхо Москвы», այլ լիբերալ պարբերականներում հրապարակումներով:
Տաղանդավոր մարդ է, ռեժիսոր, պրոդյուսեր, սցենարիստ և այլն:
2014-ին չդիմացավ Ղրիմի կորստին և տեղափոխվեց Կիև:
Այժմ մոմ է վառում բանդերականների համար, գրեթե գժություններ դուրս տալիս բանդերական մամուլում, չի ուզում մեռնել Նովոդվորսկայայի պես, ուզում է ապրել, իսկ առանց բանդերականների հաղթանակի չի կարող ապրել:
Երեկ սրան բանդերական ալիքը հարցնում է, թե ինչու են Դոնբասում ու Ղրիմում այդքան շատ կոլաբորանտները:
Սա էլ չի տալիս հստակ պաասխան, այն է՝ Դոնբասում, Ղրիմում և ողջ հարավ-արևելքում ՌՈՒՍՆԵՐ ԵՆ ԱՊՐՈՒՄ, կոլաբորացիոնիզմ չկա:
Սա տալիս է անիմաստ ապուշ պատասխան, թե բա՝ վախենում են, ճար չունեն և այլն:
Ինչու՞ եմ ես սրա մասին գրում:
ՈՒրեմն, սրա մայրը հրաշքով է փրկվել Բաբի Յառում՝ երիտասարդ աղջկա մարմինը խառնվել էր դիակների հետ, ինչևէ, դիակի տեղ են դրել, չեն սպանել, հետո դուրս են հանել գերեզմանից:
Եվ սա այսօր նացիզմ է պաշտպանում՝ այն բանդերականներին, որոնք Կիևում 1941-ին Բաբի Յառում 33 771 հրեա սպանեցին: Հիմա, սրան ես ի՞նչ անվանեմ:
Սա մա՞րդ է, թե՞ կենդանի:
Սա պարզապես աղանդավոր է՝ ամերիկաստրուկների աղանդի վկա, ինչպես և Հայաստանում Հայրիկյան Պարույրը, Հարությունյան Շանթը, Խզմալյան Տիկոն, Սարգսյան Զավենիչ Արամը, Ղահրիյան Հայկազը, մյուս թափթփուկ ամերիկաստրուկ-թուրքերը:
Քանի որ աղանդավոր են, ի վիճակի չեն գիտակցելու, որ իրենց թշնամին Ամերիկան է, թեպետ ենթագիտակցության մակարդակով զգում են, բայց, այնուամենայնիվ, պաշտում են Ամերիկա, միաժամանակ ատում Ռուսաստանը, քանզի գիտակցում են՝ հենց այդ տերությունն է լինելու առաջիկայում ԱՄՆ գերեզմանափորը և Գոնդուրաս դարձնողը:
Եվ Գանապոլսկու գոյության փաստն ինձ ուրախացնում է: Նրա համար, որ հրեաների մեջ էլ կա տականք՝ հրեաներին թշնամի:
Այսինքն, գոնե մի նմանություն կա այս երկու ժողովուրդների մեջ:
Եվ գանապոլսկիները շատ են Իսրայելում և Ռուսաստանում՝ Խոդորկովսկի, Գուսինսկի, Գոզման, Նևզլին, Բելկովսկի, Յավլինսկի և այլք:
Վատ չէ…
Արտյոմ ԽԱՉԱՏՐՅԱՆ